Próchnica zębów - część 2

U dzieci, ze względu na bardziej porowatą budowę zębów, próchnica postępuje o wiele szybciej niż u dorosłych. Dlatego powinny one chodzić na przeglądy dentystyczne najrzadziej co 4 miesiące, podczas gdy dorośli – co 6 miesięcy.

Według zaleceń Polskiego Towarzystwa Stomatologii Dziecięcej, by zapobiegać próchnicy i powstrzymywać jej rozwój, należy:

• prawidłowo się odżywiać – wykluczyć lub bardzo ograniczyć spożycie cukrów,oraz jadać z dłuższymi przerwami między posiłkami;

• myć zęby pastą z fluorem przez 2-3 min co najmniej dwa razy dziennie, w tym raz przed snem (po wieczornym szczotkowaniu nie wolno nic jeść ani pić oprócz wody),

• stosować preparaty z fluorem (w formie fluoryzacji zębów lub kropli doustnych dostępnych na receptę); 

• regularnie sprawdzać stan zębów w gabinecie stomatologicznym; w razie wystąpienia próchnicy – leczyć ją, by nie przenosiła się na inne zęby;

• między posiłkami nie podjadać słodyczy i nie pić słodkich napojów (to prowadzi do odwapnienia szkliwa), zdrowsze będą przekąski warzywne i czysta woda;

• nie szczotkować zębów bezpośrednio po spożyciu produktów kwaśnych, takich jak owoce, sok owocowy czy jogurt; należy wtedy przepłukać usta czystą wodą; szczotkowanie przy obecności kwasów może powodować uszkodzenie szkliwa.

• Zmieniać szczoteczkę średnio co 2 miesiące na nową.

Pomocne w zapobieganiu próchnicy jest lakowanie zębów, czyli uszczelnianie bruzd na powierzchni zębów trzonowych i przedtrzonowych. Najlepiej wykonać ten zabieg od razu po wyrośnięciu zęba stałego (w wieku 6-8 lat).

Osoby dorosłe, oprócz powyższych zaleceń, powinny przed szczotkowaniem zębów czyścić je nicią dentystyczną (przynajmniej raz dziennie) i stosować płukanki. Ważne jest także usuwanie płytki nazębnej dwa razy w roku.

Próchnica – leczenie i naturalne metody profilaktyki:

• w przypadku próchnicy początkowej, wykrywanej laserem diagnostycznym – nieinwazyjne leczenie ozonem;

• usuwanie chorej tkanki zęba (borowanie) i wypełnianie ubytku (plombowanie); rodzaje materiałów do wypełnień to m.in.: kompozyty (przeciwwskazane przy próchnicy głębokiej), amalgamaty (bardzo wytrzymałe i tanie, ale zawierają rtęć), ceramiki modyfikowane (mogą uwalniać do zęba jony fluorkowe), cementy szkło-jonomerowe (stopniowo uwalniają fluor),

• w przypadku zapalenia miazgi – leczenie kanałowe (w głębokim znieczuleniu lub po zatruciu zęba);

• jeśli powyższe zabiegi nie przynoszą efektu, może być konieczna ekstrakcja, czyli usunięcie zęba.

• zdrowa dieta, bogata w składniki odżywcze, bez kwasu fitowego (sprzyja próchnicy; występuje przede wszystkim w zbożach i warzywach strączkowych), połączona z suplementacją witaminy D (wspiera remineralizaję szkliwa); w pewnym badaniu stwierdzono, że taki jadłospis wyleczył większość ubytków u dzieci biorących udział w badaniach,

• dieta nie może zawierać cukru; alternatywą dla niego mogą być stewia, miód (w małych ilościach) i ksylitol (cukier z brzozy), który nie tylko zapobiega próchnicy, ale może ją nawet leczyć

• w jadłospisie uwzględnić dobrej jakości nabiał, bogaty w wapń, witaminy D, K2, magnez i fosfor;

• nie wolno zapomnieć o stosowaniu remineralizującej pasty;

• remineralizację wspomaga płukanie jamy ustnej olejem sezamowym lub kokosowym przez 5-20 minut (sposób tradycyjnej medycyny indyjskiej na płytkę nazębną).